Begin 1900 was het bezitten van een auto slechts voor heel weinigen weggelegd.
In 1913 hebben zes personen uit mijn geboortedorp en omgeving (de notaris en een aantal landbouwers) een auto-onderneming opgezet met als doel een auto aan te schaffen en te onderhouden, zodat men zich kon laten vervoeren.
Er werd een “Dürkopp Landaulette” aangeschaft, een auto met 6 zitplaatsen en een viercilinder motor van 22 pk.
Durkopp heeft van 1897 tot 1929 auto's gemaakt en is nu vooral bekend om zijn industriele naaimachine's.
Er zijn erg weinig Dürkopp auto's die de tand des tijds hebben doorstaan. Zie de foto's elders.
Er werd een monteur / chauffeur in dienst genomen om hun met deze toen nieuwe techniek te helpen en er werd een garage gebouwd om de auto in te stallen en te kunnen onderhouden.
Deze monteur / chauffeur was mijn opa Martinus Boer en de garage werd gebouwd achter zijn woning.
Zie de foto's elders.
Het is inmiddels meer dan een eeuw geleden, maar de jaarverslagen, de rekening voor de bouw van de garage en een notariële akte zijn allemaal bewaard gebleven!
Deze documenten , met name de rekening voor de bouw van de garage, de slotrekening en de notariële akte voor de verkoop van de auto is voor geinteresseerden leuk om te lezen, even een paar voorbeelden:
Men kwam zelden verder dan Groningen (de veemarkt was favoriet!), de meeste ritten waren in de buurt, terwijl de mensen die vervoerd werden meestal de oprichters van de auto-onderneming waren. Op zich best begrijpelijk, men verdiende in die tijd zo weinig dat een dergelijke luxe voor vrijwel niemand was te betalen, bijvoorbeeld:
De timmerlieden, de schilder (Harmannus Boer, mijn oudoom!) en de koperslager (Theodorus Boer, ook een oudoom!) die de garage bouwden werkten 11,5 uur per dag en verdienden twee dubbeltjes per uur (omgerekend nog geen 10 eurocent). Hun knechten verdienden slechts een stuiver per uur (zo’n 2 eurocent).
Als je dan ergens leest dat opa Martinus een halve meter slang voor de auto nodig had wat 5 gulden heeft gekost dan weet je wel hoe de vork in de steel zit.
Veel plezier met het doorlezen van de diverse documenten (klik op de blauwe link om het document te openen):
December 1913 Januari en Februari 1914
Maart April en Mei 1914
Juni Juli en Augustus 1914
September Oktober November en December 1914
Januari Februari Maart 1915 en slotrekening
Verkoopakte verkoop auto Maart 1915
In 1915 werd de onderneming al weer opgeheven, de taxidienst werkte niet omdat er regelmatig mensen waren die op dezelfde dag op een andere plek wilden zijn ! De auto moest worden verkocht. Dat er nog niet veel auto’s waren blijkt wel uit het feit dat men advertenties liet plaatsen in landelijke bladen zoals “de Kampioen” , “de nieuwe Rotterdammer” en “het Noorden”. Wat een verschil met tegenwoordig!
De auto werd publiek verkocht en de koper was opa Martinus.
Opa moest 2700 gulden neertellen(ongeveer 1200 Euro), een enorm bedrag in die tijd.
Opa ging de auto verhuren of als taxi inzetten.
De auto-onderneming heeft slechts een paar jaar bestaan maar is het begin geweest van het garagebedrijf van opa Martinus en zijn broer Theodorus Boer. Gezien onderstaande nota uit 1924 hebben de broers zich voornamelijk bezig gehouden met fietsen, motorfietsen en auto,s:
Oudoom Theodorus was koperslager (loodgieter) en ging zich daarnaast ook bezig houden met het repareren van fietsen. Opa Martinus deed de auto's en de motorfietsen. Daarnaast heeft opa in mijn geboortedorp de eerste elektriciteit aangelegd en zorgde hij later ook voor de aansluiting van de eerste radio's. Een veelzijdig man.
Het garagebedijf is vele jaren later overgenomen door mij vader Piet Boer en heeft tot
1984 bestaan (in dat jaar is mijn vader overleden en is het bedrijf gestopt).
Hier een kort artikel uit het Engelse motorblad "ClassicBike" met een schitterende foto van mijn vader, de foto is gemaakt in 1949:
Zowel mijn vader Piet alsook mijn opa Martinus waren mensen die weinig weggooiden.
Veel gereedschappen en andere spullen uit een lang vervlogen tijd zijn daarom bewaard gebleven.
Hier een aantal foto's van spullen die in sommige gevallen misschien wel stammen uit de periode van boven genoemde auto-onderneming en dus meer dan een eeuw oud zijn ! Zie elders voor wat foto's.
Kenteken A1086:
De Dürkopp Landaulette van de auto-onderneming heeft het kenteken A1086 gevoerd.
De kentekens werdentoen nummerbewijzen genoemd en werden door de provincie uitgegeven
(de letter A geeft aan dat het provincie Groningen betrof).
In het archief van de Commissaris van de Koningin in Groningen is terug te vinden dat op 19 juni 1913 het nummerbewijs A1086 is uitgegeven aan mijn opa Martinus Boer, de A1087 aan diens broer Harmannus Boer en de A1088 aan broer Theodorus Boer. Drie broers , op dezelfde dag, drie opvolgende nummers !
In de provinciale archieven is jammer genoeg niet vastgelegd op welke voertuigen dit nummer is gevoerd.
Klik hier voor meer informatie over de Groninger nummerbewijzen vanaf 1906. Weergegeven zijn alle nummerbewijzen die vanaf 1906 ! zijn uitgegeven aan inwoners van de provincie Groningen. Door middel van een zoekhulp kan worden gezocht op gemeente en / of op naam, enzovoort. Erg leuk om te lezen.
Dit systeem van Provinciale nummerbewijzen was in gebruik van 1906 tot 1951,
en nummerbewijzen werden toen "voor het leven" aan de houder verstrekt.
Bij het aanschaffen van een nieuwe auto of motor behield de eigenaar dus zijn eigen nummer.
Hierdoor komen in mijn familie foto's voor van verschillende voertuigen, allen met het kentekennummer A1086.
Een "tarief richtijnen" voor het repareren van fietsen, misschien al wel 60 jaar oud :
